വലിയ തിരകൾ, ചെറിയൊരു തോണി. കര ദൂരെ എവിടെയോ ആണ്... കാഴ്ച്ചയിൽ തെളിയുന്നത് നക്ഷത്രങ്ങൾ തെളിയാത്ത ഇരുണ്ട ആകാശത്തിന്റെ ഭയം നിറയ്ക്കുന്ന രൂപം മാത്രം...
എങ്കിലും ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു നേരിയ പ്രതീക്ഷ മൊട്ടിടുന്നു.. ഏതെങ്കിലും കരയിലടുക്കും ഈ ചെറിയ തോണിയും.
2015, ഫെബ്രുവരി 10, ചൊവ്വാഴ്ച
ബാല്യം...
എന്റെ കുറിഞ്ഞി പൂച്ചേ.. ഞാൻ കട്ടുകാരിയ തേങ്ങാ മുറിക്കും, അന്ന് - നിന്നെയല്ലോ പഴിചാരി മുങ്ങിയേ...
നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യം പൂർണ്ണമായും ഇവിടെ വിനിയോഗിക്കുക. തെറ്റുകൾ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുക. നിങ്ങളുടെ വായനയാണ് എന്റെ അക്ഷരങ്ങൾക്ക് കരുത്ത് നല്കുന്നത്. നന്ദി.
കൊച്ചിലെ ശീലങ്ങള്....
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂപഴി കുറിഞ്ഞിപ്പൂച്ചയ്ക്കും...
ആശംസകള്
രക്ഷപെടാനുള്ള തത്രപ്പാടല്ലേ ... :)
ഇല്ലാതാക്കൂ