വലിയ തിരകൾ, ചെറിയൊരു തോണി. കര ദൂരെ എവിടെയോ ആണ്... കാഴ്ച്ചയിൽ തെളിയുന്നത് നക്ഷത്രങ്ങൾ തെളിയാത്ത ഇരുണ്ട ആകാശത്തിന്റെ ഭയം നിറയ്ക്കുന്ന രൂപം മാത്രം...
എങ്കിലും ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു നേരിയ പ്രതീക്ഷ മൊട്ടിടുന്നു.. ഏതെങ്കിലും കരയിലടുക്കും ഈ ചെറിയ തോണിയും.
2015, ഫെബ്രുവരി 3, ചൊവ്വാഴ്ച
ഓർമ്മകളുടെ ഒറ്റവരി പാത..
ഇവിടെവിടെയോ വീണുപോയൊരു ഓർമ്മയുണ്ട് .. പിന്നെപ്പൊഴോ ഒക്കെ ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും പിടിതരാതലയുന്ന ആ കുറുമ്പ് കാലത്തിന്റെ നിറമുള്ള ഓർമ്മ..
നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യം പൂർണ്ണമായും ഇവിടെ വിനിയോഗിക്കുക. തെറ്റുകൾ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുക. നിങ്ങളുടെ വായനയാണ് എന്റെ അക്ഷരങ്ങൾക്ക് കരുത്ത് നല്കുന്നത്. നന്ദി.
തപ്പിനോക്കണമല്ലോ!
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂആശംസകള്
:) കണ്ടുകിട്ടാൻ വല്ല്യ പാടാ..
ഇല്ലാതാക്കൂ