ആരൊക്കെയോ ചവുട്ടിയതിന്റെ പാടുകള്‍ അവിടെ തഴമ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഏതൊക്കെയോ കാല്‍പാതങ്ങള്‍ക്ക് കീഴില്‍ ഞാന്‍ അടിമ ആയിരിക്കുന്നു..
നിര്‍വികാരതയുടെ അടിമ..!!
ആരുടെയൊക്കെയോ കനത്ത ശബ്ദങ്ങള്‍ക്കുമുന്നില്‍ ഞാന്‍ അടിമയെപോലെ നിന്ന് കിതയ്ക്കുന്നു..
പണയം വയ്ക്കപെട്ട സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പിന്നില്‍ വിറങ്ങലിച്ച നിശബ്ദത എന്നെ വല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു..
ഓടിയൊളിക്കാന്‍ ഇടമില്ല, നേരിടാനുള്ള നേരിന്റെ നെഞ്ചുറപ്പും നഷ്ട്ടമായി.. ഇനി..??
ശരീരത്തിലെ ചങ്ങലപാടുകളില്‍ പൊടിഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന രക്തത്തിന്റെ അറപ്പിക്കുന്ന ദുര്‍ഗന്ധം,
അഴുകിയ മാംസത്തില്‍ പുഴുക്കളെ സൃഷ്ട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു...
ഞാന്‍ എന്തിന് അടിമയായി..?
ആരെനിക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം നിഷേധിച്ചു..?
നിങ്ങളുടെ കുലമഹിമയ്ക്കുമുന്പില്‍ വൃണപ്പെട്ട എന്റെ ആത്മാഭിമാനത്തെ എങ്ങിനെ എനിക്കിനി തിരികെകിട്ടും..?
ഒന്നും അറിയാന്‍ അവകാശമില്ലാത്ത ഈ അടിമത്വം എന്നെ സ്വയം വെറുക്കപെട്ടവനാക്കുന്നു..
ഞാന്‍ പരാജയത്തിന്റെ അടിമയാണ്..
ആരുടെയൊക്കെയോ വിജയങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി സ്വയം എരിഞ്ഞൊടുങ്ങുന്ന നിശബ്ദനായ അടിമ.
